Een verstopte wc

Eerlijk is eerlijk. Een goede drol is goud waard. Bij voorkeur goed gevormd en van de juiste consistentie. Het is relativerend om te bedenken dat we ons allemaal moeten ‘ontlasten’. Het zet je weer met beide voetjes op de vloer. Maar groot is de ellende als de afvoer verstopt zit. Het overkwam Bono, Friese Stabij van meer dan 13 jaar.

Drukken, drukken… Maar een drol. Ho maar! Wat was er aan de hand? Een uitstulping naast de anus verraadde een ‘kink in de kabel’. Nader onderzoek wees uit dat een spier in de bekkenholte het had begeven en dat daarmee de natuurlijke begrenzing van de buikholte was bezweken. De endeldarm krijgt dan te veel ruimte en zal dan –zeker bij het aanspannen van de buikpers- de vorm van een zwanenhals aannemen. Handig om vieze luchten uit de wc te weren, hopeloos als je daar je dagelijkse behoefte langs moet drukken.

Achterom kijken

Het probleem van Bono is typerend voor de oudere intacte reu. We noemen het een hernia perinealis. Het speelt zich af in het ‘perineum’. Een delicaat gebied met diverse belangrijke zenuwen en bloedvaten. Elke keer dat we aan deze operatie beginnen, bestuderen we even goed de anatomie die er uit ziet als een soort landkaart. Een spier van de bekkenbodem maken we los en maken we met een speciale hechting vast aan de overgebleven nog intacte spieren van de bekkenholte. Zodoende ontstaat een soort laadklep waarmee de scheur wordt gerepareerd.

De reu wordt gelijktijdig gecastreerd omdat blijkt dat de hormonale status een rol speelt in het verslappen van de spiergroepen in de bekkenholte. Bono is inmiddels op deze manier geopereerd. Hij maakt het goed en kan weer tevreden en ontlast achteromkijken naar de drol die hij achter zich heeft gelaten.